تجزیه سیانید توسط باسیلوس جدا شده از خاک و بهینه سازی شرایط رشد

سیانید ترکیب شیمیایی پایداری است که برای انسان و حیوانات بسیار سمی است. این آلاینده ممکن است به اشکال مختلف و با فعالیت های صنعتی وارد محیط زیست شود، بنابراین حذف یا تجزیه سیانید به ترکیبات غیر سمی بسیار حائز اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق جداسازی و بررسی باکتری تجزیه کننده سیانید از خاک آلوده می باشد. شرایط رشد سویه جدا شده و تاثیر عواملی شامل درجه حرارت رشد، ph، هوادهی، مقدار تلقیح، افزودن منابع کربن و نیتروژن بر تجزیه سیانید، تحمل باکتری نسبت به فلزات سنگین بررسی شد. پس از نمونه برداری از خاک آلوده، باکتری تجزیه کننده سیانید به روش غنی سازی در محیط کشت حداقل حاوی سیانید، جداسازی شد. در این مطالعه یک باکتری تجزیه کننده سیانید جداسازی شد و با استفاده از صفات مورفولوژیکی و آزمون بیوشیمیایی، شناسایی شد. سنجش تجزیه سیانید به روش رنگ سنجی پیکریک اسید و سنجش تولید آمونیاک به روش رنگ سنجی نسلر انجام شد. جدایه توانایی بالایی در تجزیه سیانید و تولید آمونیاک داشت به طوری که توانست مقدار 46/2 میلی مولار سیانید موجود در محیط حداقل را در مدت زمان 36 ساعت به طور کامل تجزیه و 65/1 میلی مولار آمونیاک تولید کند. نتایج نشان داد جدایه توانایی استفاده از ترکیبات مختلف سیانیدی به عنوان تنها منبع کربن و نیتروژن را داشت. همچنین جدایه توانایی بالایی در تحمل غلظت های بالایی از فلزات سنگین داشت به طوری که قادر بود 9 میلی مولار فلز روی، 6 میلی مولار فلز کادمیوم و 5/7 میلی مولار فلز نیکل را تحمل کند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که باکتری جدا شده در شرایط غنی شده توانایی تجزیه کامل مقدار 46/2 میلی مولار سیانید را مدت زمان 26 ساعت داشت. بهترین دما، ph، هوادهی، مقدار تلقیح برای تجزیه سیانید توسط باکتری جدا شده به ترتیب 39 درجه سانتی گراد، 6، rpm220، 300 میکرولیتر بود. شناسایی جدایه با بررسی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژی بررسی شد. نتایج نشان داد جدایه متعلق به جنس باسیلوس بود. همچنین شناسایی مولکولی جدایه با تعیین توالی ژن 16s rdna انجام شد توالی نوکلئوتیدهای جدایه با توالی نوکلئوتیدهای موجود در بانک اطلاعاتی ژنی مقایسه شد. سپس درخت فیلوژنی آن رسم گردید. بررسی توالی ژن 16s rdna و رسم درخت فیلوژنی نشان داد که جدایه ms با همولوژی 99 درصد به باکتری باسیلوس مجاونسیس شباهت داشت. نتایج این تحقیق نشان می دهد باکتری جدا شده از خاک معدن طلا، گزینه مناسبی برای حذف زیستی سیانید در شرایط اسیدی است و می تواند برای حذف سیانید از پساب صنایع و خاک های آلوده، استفاده شود.